Европанинг 27 мамлакатида 51–90 ёш орасидаги 80 мингдан ортиқ киши иштирок этган тадқиқот натижаларига кўра, бир нечта тилда сўзлашувчиларда миянинг қариши сезиларли даражада секин кечади.
Nature Aging журналида чоп этилган ишда кўрсатилишича, фақат битта тилда гапирадиганларда ёш биомаркерлари ва реал ёш орасидаги фарқнинг катталашиш эҳтимоли икки тил ёки ундан кўп тил биладиганларга нисбатан икки баравар баланд.
Тиллар сони орта бориши билан ушбу ижобий таъсир ҳам кучайиши аниқланган.
Чили университети нейробиологи Агустин Ибаньесга кўра, “атиги битта қўшимча тил ўрганишнинг ўзи қариш хавфини камайтиради, икки ёки уч тил эса бу натижани янада мустаҳкамлайди”.
Олимлар хулоса қилишича, кўп тиллилик когнитив пасайишдан ҳимоя қилувчи муҳим омил бўлиб, ушбу маълумотлар таълим сиёсатларида тил ўрганишни рағбатлантиришга асос бўлиши мумкин.
