Уйимни, оиламни соғинаман. Ўғлимни олдида ўзимни айбдор хис қилавераман. Чунки, кўп вақтим кўчада, ишда ўтади. Асални ҳам ози ширин дейишади, бироз ўтириб, кўнгил олиб, онамнинг, ўғлимнинг ёнига тезроқ борсам дейман. Нозик касб эгаларимиз, еса-емаса бўрининг оғзи қон деган гаплар бекорга айтилмаган. Шунинг учун бундай давраларда турли гап-сўзлар ораламасин, одамлар дарров ёмон хаёлларга бормасин, деб сездирмайгина ғойиб бўламан...Лекин ўзимизнинг театрдагилар йиғилган давраларда ўзимни бемалол тутаман.
— Дилноза, балки шахсий ҳаётга жиддий эътибор бериш вақти келгандир. Яна турмушга чиқарсиз?
— Мени боримча қабул қиладиган, экрандаги Дилноза Кубаевани эмас, саҳна ортидаги оддий Дилнозани севадиган, бор нуқсонларим, камчиликларим билан яхши кўрадиган, муаммоларимни тушунадиган, маслаҳатдош, суянч бўла оладиган инсон бўлса албатта турмушга чиқардим...
Актриса Дилноза Кубаеванинг ўзи, оиласи, фарзанди, кейинги ҳаёти ҳақидаги батафсил маълумотларни газетамизнинг 42-сонида батафсил ўқишингиз мумкин.
Обнуа индекси: 424
